Tien jaar onderwijservaring en dus ervaringen met mensen in het onderwijs leidde ertoe dat ik dit boek kon schrijven. Verhalen van collega's en de belevingen van kinderen en ouders heb ik opgezogen als een spons en verwerkt in wat uiteindelijk dit boek is geworden.Net als in mijn eerste boek heb ik ook nu weer mijn fantasie de vrije loop gelaten. Toch is er een hoofdstuk wel helemaal op waarheid gebaseerd. and "Dag joef', werd ook tegen mij geroepen op een zonnige woensdagmiddag door dezelfde lachende Liban. Het verlies van een leerling heeft destijds dwars door mijn juffenhart gesneden en ik wilde dit verhaal opnemen zodat hij nooit helemaal vergeten wordt.