Terra Madre "arabanin arka tekeri" olarak nitelendirilen mutevazi ve marjinal bir kesimin kendi onemini anlayip birlik olma hayalinin sayfalara dokulmus halidir. Bu insanlarin onemi hep goz ardi edildi. Bu insanlar zamanin gerisinde kalan, dunyanin geri kalmis bir parcasi, hatta "az gelismis" olarak goruldu. Kucuk ciftciler ve surdurulebilir gida ureticileri neredeyse serseri olarak kabul edildi. Ama bu olumsuz yargi, temelinde ciddi bir hatayi barindirir, ustelik dunya ekonomik ve politik sistemi icin olumcul bir hata olma riskini tasir.Onlar omurlerini mucadele icinde geciren, hic bos vakti olmayan insanlar. Bulunduklari yerden uzaklasamazlar, hak ettiklerini her zaman kazanamazlar, didinirler, cabalarlar ve dogayla konusurlar, onu uretken kilarlar, kendi toplumlari ve digerleri icin gida uretirler.Bu insanlarla farkli ve degerli bir bicimde yeniden iliski kuran gida topluluklari kirsal ve kentsel iliskinin yeniden tanimlanmasi icin iyi birer laboratuvardir. Belki de boylece tekrar "satmak" icin degil, "yemek" icin gida uretimine baslanabilir. Hatta yeniden gercek gida nicelikten, verimlilikten, homojenlikten, tasinabilir olmaktan daha onemli hale gelebilir.Gida topluluklari yerel aglardan olusan bir sistem olusturmanin ilk adimidir. Gidanin yeniden "lezzetli, temiz ve adil" oldugu insani ve surdurulebilir bir sistem. Ancak bu yolla hayatlarimiza yeniden "egemen" olabiliriz. Gida, hayatlarimizi geri almanin anahtaridir. Butun dunyaya yayilan bu hareketin "cocukca" oldugunu dusunenler Slow Food'a bakip dillerini isirsinlar. Bu uzun bir yol ancak yavaslik degeri bize bir kerede elde edemeyecegimizi, daha onemli olan seyin niyetler, acilmaya olan uyum, hafiza ve bakim oldugunu anlatir.Carlo Petrini'nin cagrisina milyonlar el veriyor. Bir el de sen uzat.