De veertienjarige Lorenzo maakt moeilijk contact met leeftijdgenoten. Hij wil het liefst alleen zijn. Zijn woedeaanvallen zijn inmiddels verdwenen; tegenwoordig excelleert hij in het imiteren van het gedrag en uiterlijk van zijn klasgenoten om zo onzichtbaar te zijn voor iedereen. Zijn moeder maakt zich zorgen en Lorenzo is zich daar pijnlijk van bewust. Om haar gerust te stellen vertelt hij haar een leugen. Die leugen brengt hem in contact met zijn halfzusje Olivia, over wie hij alleen maar slechte verhalen heeft gehoord. Hij wil haar in eerste instantie niet zien en weigert haar toe te laten, totdat hij zich realiseert dat ze elkaar misschien wel tot steun kunnen zijn.