De auteur is een Iraanse politieke vluchteling, die zich in Nederland heeft gevestigd en nu in het Nederlands schrijft. In het artikel onderzoekt hij zijn dubbelzinnige relatie tot het Nederlands. Enerzijds is deze taal het instrument waarmee hij als auteur werkt, anderzijds verdringt zij zijn herinneringen aan zijn vaderland en zijn familie. Het Nederlands is zijn tweede vaderland geworden, maar niet van harte.