Hoofdfiguur van zijn boek is Magnus Arber, die zich bij herhaling in discussies mengt over wat hij noemt 'het donkerste hoofdstuk in de geschiedenis van de internationale justitie': de doodstraf op grond van een bewijs, dat alleen berust op vermoedens. Arber is hiervan zo bezeten dat hij opzettelijk de schijn van een misdrijf op zich laadt, d.w.z. het gerecht misleidt, alleen maar om aan te kunnen tonen hoezeer de justitie tekort schiet. Maar een misrekening zal zijn leven in gevaar brengen als op het beslissende moment de verwachte deus-ex machina uitblijft en hem, onschuldig als hij is, de doodstraf wacht...