Akilli adam her seyden evvel istiraptan ve tacizden [harici sikintidan] azade olmak icin cabalayacak, sessizligi ve bos vakti, dolayisiyla mumkun olan en az sayida beklenmedik ve tehlikeli karsilasma ile birlikte sakin, mutevazi bir hayati arayacaktir; ve boylelikle sozum ona hemcinsleriyle cok az bir ortak tecrubeyi paylastiktan sonra, munzeviyane bir hayati tercih edecektir, hatta eger buyuk bir ruha sahipse busbutun yalnizligi sececektir. Cunku bir insan ne kadar kendi kendisine yeterse, baska insanlara o denli daha az gereksinim duyacaktir - haddizatinda baska insanlar da ona o kadar az tahammul edebilecektir. Yuksek bir zihin duzeyinin bir insani toplum disina itebilmesinin nedeni budur. Dogrudur, eger zihnin niteligi nicelikle telafi edilebilseydi, bu insanlarin buyuk dunyasinda bile yasama zahmetine degerdi; fakat sukur ki yuz tane ahmak bir araya gelse bir tane akilli adam etmez. A. Schopenhauer