Bu irdelemenin amaci -"icinde yasadigimiz" istisna halinin acilliginde- zamanimizin bu tam anlamiyla gucun gizemine yon veren kurmacayi gun isigina cikarmak. Iktidar sandiginin lahtinin merkezinde barindirdigi sey, istisna halidir; ama bu, temel olarak hukukla iliskisiz bir insan eyleminin yasamla iliskisiz bir normla karsi karsiya geldigi bos bir uzamdir. Bu, bos merkeziyle, makinenin etkili olmadigi anlamina gelmez; aksine, gostermeye calistigimiz sey, kesin olarak, bu makinenin I. Dunya Savasi'ndan baslayarak, fasizm ve nasyonal sosyalizm araciligiyla, gunumuze kadar neredeyse araliksiz olarak islemeye devam ettigidir. Aslinda, istisna hali bugun yeryuzunde azami yayilma noktasina ulasmistir. Boylece, disarida uluslararasi hukuku goz ardi ederek, iceride ise kalici bir istisna hali yaratarak, gene de hukuku uyguladigini one suren bir siddet rejimi, ceza gormeksizin hukukun normatif yonunu yok sayabilir ve ona karsi cikabilir. Hukuku yasamla iliskisizligi ve yasami hukukla iliskisizligi icinde sergilemek, onlar arasinda insan eylemi icin bir alan acmak demektir: Bir zamanlar kendisi icin "siyaset" adini talep eden bir alan. Siyaset, en iyi durumda -salt hukukla muzakere etme gucune indirgenmediginde- kendini kurucu guc (yani, hukuku kuran siddet) olarak algilamak suretiyle hukukla kirlendigi icin surekli bir gerilemeye ugramistir. Oysa aslinda siyaset, siddet ile hukuk arasindaki bagi kesen eylemdir yalnizca. Ve ancak boylece acilan uzamdan yola cikarak, hukukun, istisna halinde onu yasama baglayan duzenegin devre disi birakilmasindan sonra olasi bir kullanimina iliskin soruyu sormak olanakli olacaktir. O zaman, Benjamin'in "saf" bir dilden ve "saf" bir siddetten soz ettigi anlamda "saf" bir hukuku karsimizda bulacagiz. Zorlayici olmayan, ne buyuran, ne herhangi bir seyi yasaklayan, yalnizca kendi kendisini soyleyen bir soze, bir amacla iliskisi olmaksizin yalnizca kendi kendisini gosteren saf arac olarak bir eylem karsilik gelecektir.- G. Agamben