Stanislaw Koscialkowski trzydziesci lat pracowal nad epoka Tyzenhausa, podskarbiego litewskiego z czasow Stanislawa Augusta, ktory pod Grodnem, Horodnica, lososnia powolywal do zycia cale osrodki przemyslu, mlyny, olejarnie, browary, huty, warsztaty tkackie, fabryki sukna. Razem dwadziescia trzy fabryki. Zaszczuty przez targowiczan, Kossakowskiego, Rzewuskiego, zdezawuowany przez malodusznego krola, ulegajacego wplywom ambasadora rosyjskiego Stackelberga, omal nie pozbawiony wolnosci – patrzy z rozpacza w sercu, jak rozgrabiaja, jak z licytacji marnuja nagromadzone przezen bogactwa, jak zlosc i glupota ludzka ponownie zamienia szybko w pustynie ziemie, ktore on z pustyni na wyzszy poziom dzwignal. Umiera w nedzy i zapomnieniu...