Georges Vigarello (ur. 1941) kontynuuje dzis zainicjowane przez wczesniejszych francuskich historykow badania nad zyciem codziennym w dziejach. Vigarella mozna by nazwac historykiem ciala - pieknego i upiekszanego, zdrowego i chorego, czystego i brudnego. I wlasnie cialem zbrukanym zajmuje sie on w tym studium o gwalcie i stosunku prawa do niego w epoce nowozytnej i wspolczesnej. Stosunek ten okazuje sie wyrazem szerszych kwestii moralno-obyczajowych determinujacych dawne spoleczenstwa. W stosunku do gwaltu tkwi nie tylko poglad na miejsce kobiety w spoleczenstwie, lecz takze na nature prawa i na rozumienie przestepstwa. Wszystko to Vigarello rozwaza w swej pionierskiej `historii gwaltu`, czyli historii rozumienia przemocy seksualnej, a w konsekwencji przemocy w ogole.