Pol wieku, ktore uplynelo miedzy smiercia Karola lysego w 877 roku, a smiercia Karola Prostaka, to okres slabniecia wladzy zwierzchniej, zarowno w skali calego cesarstwa, jak i w ramach jednego krolestwa. Widzimy, jak przestawaly funkcjonowac mechanizmy podejmowania i realizowania decyzji. W jaki sposob panujacy krol stawal sie wladca ledwo tolerowanym lub wrecz odrzucanym. Na przelomie IX i X wieku rozpoczyna sie na dobre proces rozpadu imperium i kruszenia sie ideowych i politycznych podstaw wladzy krolewskiej. Jednoczesnie obserwujemy trwanie stworzonego wczesniej wzorca imperium, ktory byl caly czas aktualnym przykladem budowania panstwa i zarazem dobrym modelem organizowania swiata.