Wanda Karkucinska zajmuje sie ta postaciajuz od dawna, w 1987 r. opublikowala biogram Anny w „Polskim slowniku biograficznym” (zeszyty 125 i 126). Obecnie przedstawila obszerna monografie, w ktorej zajela sie glownie dzialalnoscia gospodarcza i mecenatem uprawianym przez Radziwillowa, jako ze te dwa kierunki dzialalnosci byly specjalnie przez nia preferowane, choc wystepowala aktywnie takze na arenie politycznej. Gospodarka zajmowala sie juz za zycia meza, Karola Stanislawa Radziwilla (slub w 1692 r.), a po jego smierci w 1719 r. osiadla w Bialej, skad energicznie i kompetentnie rzadzila wielkimi dobrami. Znalazla sie w czolowce magnatow, usilujacych unowoczesnic i rozwinac ekonomike Rzeczypospolitej. Byla inicjatorka nowatorskich pomyslow w dziedzinie uprzemyslowienia. Zakladala manufaktury, w ktorych produkowano kobierce i sukna (w Bialej i Nieswiezu), huty i szlifiernie szkla (Naliboki, Urzecz), zaklady szlifowania kamieni szlachetnych i warsztaty zlotnicze, wytwornie haftow i farfur. Dbala tez o postep w rolnictwie: budowala groble, mosty, drogi, mlyny, austerie, zakladala wielkie obory i sprowadzala holenderskie bydlo.