Andre Agassi is een van de meest geliefde en getalenteerde sportmensen ter wereld. Toch haatte hij tennis van jongs af aan. In de wieg kreeg hij al een racket in zijn handen. Als kind moest hij honderden ballen per dag slaan. Hij verafschuwde de constante druk om te presteren, terwijl hij tegelijkertijd zijn status als wonderkind probeerde in te lossen. In deze openhartige autobiografie vertelt Agassi zijn levensverhaal dat is bepaald door dit soort conflicten.Agassi laat ons het zevenjarige jongetje zien dat de hele dag moet trainen onder de nietsontzienende blik van een obsessieve vader; de dertienjarige jongen die wordt verbannen naar een tennisschool in Florida, die aanvoelt als een gevangenenkamp; de rebel met de lange haren, oorbellen en flashy kleding die uitgroeit tot een icoon van de jaren tachtig; de tennisser die, ondanks zijn talent, niet weet te presteren, totdat hij tot zijn eigen verrassing en die van de rest van de wereld in 1992 Wimbledon wint. Met veel oog voor detail beschrijft Agassi zijn belangrijkste wedstrijden, zijn relatie met generatiegenoten als Jimmy Connors, Pete Sampras en Roger Federer, en zijn gedoemde huwelijk met Brooke Shields. Hij onthult dat een depressie zijn zelfvertrouwen vernietigde, waardoor hij een diepe val maakte. De weg terug was hard en pijnlijk, maar resulteerde uiteindelijk in een epische overwinning op Roland Garros in 1999. Als Agassi in 2006 afscheid neemt is hij een van de meest gewaardeerde tennissers aller tijden. Zijn huwelijk met Stefanie Graf heeft hem rust en geluk gebracht. Zijn werk voor zijn eigen foundation oogst wereldwijd lof.